fallen children

Είσαι μεγάλος. Δυνατός.
Είμαστε μικροί. Είμαστε λίγοι. Είμαστε φτωχοί.
Δεν πειράζει.

Ήσυχοι- εύκολα μπαίνουμε στα χωράφια σου, καταστρέφουμε τη σοδειά σου.
Γρήγοροι- δύσκολα μας αντιλαμβάνεσαι.
Απροβλεπτοι- ποτέ δεν ξέρεις από πού θα έρθουμε. Τι θα κάνουμε.

Γιατί όλοι οι μεγάλοι φοβούνται ένα μικρό.
Γιατί όλοι οι μικροί κάποτε μεγαλώνουν.
Και τότε η αναμέτρηση είναι ίση και δίκαιη.

Νιώθεις την απειλή;

Θα προσπαθήσεις να μας καταστρέψεις- το ξέρω. Γρήγορα, προτού μεγαλώσουμε.
Ήδη ο στρατός μας έχει μειωθεί- μειώνεται καθημερινά.
Και εσύ πληθαίνεις, πληθαίνεις.
Θεριεύεις.

Με ένα θηρίο πολεμάμε. Ένα τέρας.
Ο ελέφαντας, όμως, φοβάται τα ποντίκια.

Μετά μεγαλώνουμε, πληθαίνουμε. Θεριεύουμε.
Σηκωνόμαστε όλορθοι στα πόδια μας.

Τρέξε. Θα σε φτάσουμε.

Μας αδίκησες. Μας χτύπησες. Μας πέταξες.
Μας εκμεταλεύτηκες.
Υπομείναμε. Υπακούσαμε.
Σ κ ύ ψ α μ ε  το  κ ε φ ά λ ι.
Και μετά, η οργή μας δυνάμωσε.

Κρύψου. Θα σε βρούμε.

Και τότε, καταιγίδα θα πέσουμε πάνω σου.
Ακρίδες πάνω στα σπαρτά σου.
Γιατί είμαστε η νέα πληγή. Εσύ δε μας δημιούργησες;

Έσφαλες. Θα πληρώσεις.

Η επόμενη επανάσταση θα είναι αυτή των χαμένων παιδιών.

(June 2009)