πώς και γιατί.

Πώς γίνεται να αγαπάς ένα "λάθος" άνθρωπο;
Τόσο, που να περάσετε μια ολόκληρη ζωή μαζί;
Ακόμα κι αν στην καταστρέφει;
Πώς γίνεται να αγνοείς αυτά τα μικρά καθημερινά "λάθη", όταν καθένα απ' αυτά επιφέρει μια μικρή καταστροφή;

"Αγάπα το φίλο σου με τα ελαττώματά του."
Συχνά, απόφθεγμα εθελοτυφλίας, εξευτελιστικής υποχώρησης, άρσης ζωτικών αντιδράσεων, όταν αυτά τα "ελαττώματα" υπερβαίνουν τον αρχικό όρο, χωρίς να το συνειδητοποιείς.
Μετά, μπορεί να είναι αργά.

Αγάπα το φίλο σου με τα ελαττώματά του, και προσπάθησε να τα διορθώσεις. Γι' αυτόν, και για σένα.
Ίσως πρώτα για σένα.

Όταν νιώθεις να πνίγεσαι, πρέπει να ΦΩΝΑΞΕΙΣ. Για εκτόνωση, ή για βοήθεια.
Δεν είναι λάθος, κακό ή ανήθικο. Είναι αντίδραση.
Πολύ πιο σωστή από το να κατεβάσεις τα ρολά προβαίνοντας σε "σιωπηλή διαμαρτυρία".
Γιατί, μερικές φορές το πράγμα τραβάει, τραβάει κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο... μέχρι αίμα να βγει.
Διάλεξε ποιανού θα είναι.

Όμως, when it all comes down, τι θα κάνεις;

Θα σταματήσεις, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο (για σένα) άυριο;


Ή θα παραμείνεις, θυσιάζοντας, ίσως πάρα πολλά, στο βωμό μιας αγάπης που (ίσως) έχει σβήσει;

(June 2010)