Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

We Are 138

We Are 138.
Είμαστε 138.

Πολλές εξηγήσεις και ερμηνείες έχουνε δοθεί ανά τους καιρούς για αυτό το τραγούδι των Misfits.
Προτιμώ όμως τη δική μου.
(Πραγματικά, κανένας δεν μπορεί να σου εξηγήσει/ερμηνεύσει/αναλύσει τίποτα καλύτερα και πιο ικανοποιητικά από εσένα τον ίδιο.)

We Are 138.
Είμαστε 138.

138.
Συνεχίζουμε να πολεμάμε "ενάντια".
Κι ας είμαστε μόνο τόσοι.
Συνεχίζουμε να αρνούμαστε.
Συνεχίζουμε να διαμαρτυρόμαστε και να κρίνουμε.

Όχι, δεν εννοώ τη στείρα άρνηση ενάντια στο κατεστημένο, ενάντια στην πολιτική, ενάντια στους υπουργούς, ενάντια στην αστυνομία.
Όχι, δεν εννοώ τη διαρκή διάθεση για άσκοπες καταλήψεις, αποχές, πορείες και συλλαλητήρια για οποιονδήποτε λόγο.

Εννοώ την ικανότητα να συνειδητοποιούμε και να κρίνουμε τι πραγματικά μας ενοχλεί, ποιοι πραγματικά προσπαθούν να μας στερήσουν την ελευθερία, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Εννοώ να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, αφήνοντας τα πράγματα να "ηρεμήσουν", αλλά ούτε προσποιούμενοι τους "επαναστάτες", θετικοί απέναντι σε οτιδήποτε νομίζουμε ως "επαναστατικό" σύμφωνα με τα media ή τον περίγυρο.

Παίρνουμε θέση.
Διεκδικούμε δικαιώματα.
Ενημερωνόμαστε.
Παλεύουμε.

Δεν είναι εύκολο - γι' αυτό και είμαστε λίγοι.
Αλλά υπάρχουμε.
Δοκίμασαν να μας καταστρέψουν, να μας αφανίσουν, να μας καθηλώσουν, να μας υποτάξουν.
"Τώρα σε θέλουνε σκυφτό, τώρα σε θέλουν νικημένο"
Σ' όλους αυτούς που προσπάθησαν να μας σταματήσουν, μπορώ με χαρά να απαντήσω "ΧΑ!".
Ο αγώνας ήταν σκληρός, κι όμως. Αναπνέπουμε ακόμα.

Ποιοι προσπάθησαν να μας σταματήσουν;
Δυστυχώς, περισσότεροι από τους προβλέψιμους (κυβέρνηση, πολιτικοί, υπουργοί και λοιποί αξιωματούχοι).
Πολλοί περισσότεροι.

Μιλάω για τους μοδάτους teenagers, για τα "cool" παιδιά.

Για τα κορίτσια που φοράνε σκισμένα τζην με μπαλαρίνες.
Για τα αγόρια που καβαλάνε τα skateboards για να κάνουν δυο στροφές.
(Μυτιληνιοί, σας παραπέμπω στο μόνιμο κοινό της Σαπφούς.)

Πολλοί από μας ενέδωσαν -είναι πραγματικά ένας πειρασμός.
Μα κάποιοι συνεχίσαμε. Και συνεχίζουμε ακόμα.
[30/12/12 Update: Και συνεχίζουμε ακόμα.]

Είμαστε ο σκόρος στην ντουλάπα με τα κοστούμια [ένα ξεχασμένο, πολύχρωμο t-shirt].
Είμαστε οι κοπανατζήδες στο σχολείο της απάτης.
Είμαστε οι μπυρόβιοι στο κυριλέ εστιατόριο.
Είμαστε τα κωλόπαιδα στην τέλεια αποπνικτική κοινωνία σου.
Είμαστε η κατσαρή τούφα στην ισιωμένη φράντζα σου.
We are the pain in your ass.

We Are 138.

(August 2009)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου