ο άνθρωπός μου
ε ψιτ, εσύ! ακούει ρε;
σ' αγαπάω.
χωρίς συμβιβασμούς (έτσι νομίζω, τουλάχιστον)
χωρίς απαιτήσεις (έτσι ελπίζω, τουλάχιστον)
χωρίς ψέμματα. πάνω απ' όλα.
είναι περίεργο, αλήθεια,
το πώς οι φίλες μου οι λέξεις,
που σχεδόν πάντα με βοηθάνε,
αυτή τη φορά δεν μπορούν.
είναι, σα να γράφω για να γράψω (πραγματικά, πολλές φορές έτσι αρχίζω),
αλλά δεν μπορώ να εκφράσω σημαντικές έννοιες.
ΑΓΑΠΗ.
ίσως αν το γράψω με κεφαλαία να μπορέσω να το αποδώσω καλύτερα.
Σ' ΑΓΑΠΑΩ.
σ' αγαπάω ΓΑΜΩΤΟ.
κι εσύ μ' αγαπάς όμως, έτσι δεν είναι;
είναι τόσο αστείο, αλήθεια!
είπες τη φοβερή κουβέντα στην πρώτη βδομάδα σχέσης.
αντίδρασεις/αμφιβολίες: έλα ρε μαλάκα, τόσο νωρίς; χμμ...
ΝΑΙ! τόσο νωρίς! και είναι υπέροχο.
γιατί η βδομάδα έγινε μήνας, και αυτός ο μήνας φώναξε και τέσσερις φίλους του να γιορτάσουμε όλοι μαζί μια αγάπη, έναν έρωτα, που ζει/καίει ακόμα.
cheesy, I know...
Σ' αγαπώ, δεν μπορώ τίποτ' άλλο να πω
πιο βαθύ, πιο απλό, πιο μεγάλο
σιχαίνομαι αυτό το ποίημα, στ' αλήθεια. αλλά ταιριάζει.
ειρωνεία; ναι, νομίζω πως είναι.
και μετά από αμέτρητες σειρές, ακόμα δεν έχω καταφέρει να πω αυτό που θέλω.
ίσως γιατί δεν υπάρχει ακόμα κάποιο όψιον στο μπλογκ που να μπορεί να αποτυπώσει την ένταση ενός βλέμματος, ένα δάκρυ χαράς ή συγκίνησης, ένα μικροσκοπικό χαμόγελο κρεμασμένο στην αριστερή άκρη του στόματος.
ένα βλέμμα κατά τη διάρκεια του έρωτα, τόσο έντονο που μπορεί σχεδόν να ειπωθεί, που μπορεί σχεδόν να μεταφέρει ένα τσουβάλι, ένα μπαούλο, έναν κόσμο γεμάτο μέχρι πάνω, ξέχειλο από συναισθήματα.
φίλες μου λέξεις, δεν μπορείτε να με βοηθήσετε αυτή τη φορά.
ο Λόγος, ο κυρίαρχος αυτός άρχοντας (παρ' ότι σιχαίνομαι τη λέξη κυρίαρχος), δεν έχει τέτοια δύναμη.
γι' αυτό, αν κάποιος διαβάζει αυτές τις αδύναμες λέξεις, μόλις φτάσεις στο τέλος σταμάτα.
βγες έξω, και κοίτα. ΔΕΣ.
ένα βλέμμα καταστρέφει, ανασταίνει.
ψάξε τον άνθρωπό σου, υπάρχει (και δεν το πηγαίνω στο "έτερον ήμισυ", "soulmate", ή δεν ξέρω τι).
ίσως υπάρχουν πολλοί.
εσύ (για αρχή) βρες έναν.
κοίταξε τον.
και ευχήσου να σου ανταποδώσει το βλέμμα.
(March 2011)
ε ψιτ, εσύ! ακούει ρε;
σ' αγαπάω.
χωρίς συμβιβασμούς (έτσι νομίζω, τουλάχιστον)
χωρίς απαιτήσεις (έτσι ελπίζω, τουλάχιστον)
χωρίς ψέμματα. πάνω απ' όλα.
είναι περίεργο, αλήθεια,
το πώς οι φίλες μου οι λέξεις,
που σχεδόν πάντα με βοηθάνε,
αυτή τη φορά δεν μπορούν.
είναι, σα να γράφω για να γράψω (πραγματικά, πολλές φορές έτσι αρχίζω),
αλλά δεν μπορώ να εκφράσω σημαντικές έννοιες.
ΑΓΑΠΗ.
ίσως αν το γράψω με κεφαλαία να μπορέσω να το αποδώσω καλύτερα.
Σ' ΑΓΑΠΑΩ.
σ' αγαπάω ΓΑΜΩΤΟ.
κι εσύ μ' αγαπάς όμως, έτσι δεν είναι;
είναι τόσο αστείο, αλήθεια!
είπες τη φοβερή κουβέντα στην πρώτη βδομάδα σχέσης.
αντίδρασεις/αμφιβολίες: έλα ρε μαλάκα, τόσο νωρίς; χμμ...
ΝΑΙ! τόσο νωρίς! και είναι υπέροχο.
γιατί η βδομάδα έγινε μήνας, και αυτός ο μήνας φώναξε και τέσσερις φίλους του να γιορτάσουμε όλοι μαζί μια αγάπη, έναν έρωτα, που ζει/καίει ακόμα.
cheesy, I know...
Σ' αγαπώ, δεν μπορώ τίποτ' άλλο να πω
πιο βαθύ, πιο απλό, πιο μεγάλο
σιχαίνομαι αυτό το ποίημα, στ' αλήθεια. αλλά ταιριάζει.
ειρωνεία; ναι, νομίζω πως είναι.
και μετά από αμέτρητες σειρές, ακόμα δεν έχω καταφέρει να πω αυτό που θέλω.
ίσως γιατί δεν υπάρχει ακόμα κάποιο όψιον στο μπλογκ που να μπορεί να αποτυπώσει την ένταση ενός βλέμματος, ένα δάκρυ χαράς ή συγκίνησης, ένα μικροσκοπικό χαμόγελο κρεμασμένο στην αριστερή άκρη του στόματος.
ένα βλέμμα κατά τη διάρκεια του έρωτα, τόσο έντονο που μπορεί σχεδόν να ειπωθεί, που μπορεί σχεδόν να μεταφέρει ένα τσουβάλι, ένα μπαούλο, έναν κόσμο γεμάτο μέχρι πάνω, ξέχειλο από συναισθήματα.
φίλες μου λέξεις, δεν μπορείτε να με βοηθήσετε αυτή τη φορά.
ο Λόγος, ο κυρίαρχος αυτός άρχοντας (παρ' ότι σιχαίνομαι τη λέξη κυρίαρχος), δεν έχει τέτοια δύναμη.
γι' αυτό, αν κάποιος διαβάζει αυτές τις αδύναμες λέξεις, μόλις φτάσεις στο τέλος σταμάτα.
βγες έξω, και κοίτα. ΔΕΣ.
ένα βλέμμα καταστρέφει, ανασταίνει.
ψάξε τον άνθρωπό σου, υπάρχει (και δεν το πηγαίνω στο "έτερον ήμισυ", "soulmate", ή δεν ξέρω τι).
ίσως υπάρχουν πολλοί.
εσύ (για αρχή) βρες έναν.
κοίταξε τον.
και ευχήσου να σου ανταποδώσει το βλέμμα.
(March 2011)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου